Onbetaalbare momenten.
Onbetaalbare momenten.
Over Friezencarrousel Phaidra in aanloop naar Ahoy.
Eerder gepubliceerd op de website van ROS-magazine in september 2017.
"Aaien, aaien!" Mijn blik wordt gelijk getrokken naar het roepende stemmetje. "Aaien!" Om getroffen te worden door een emotionele bliksem. Ik zie een klein meisje opwippen uit haar rolstoel, zo hoog als maar mogelijk is. De handjes uitgestrekt naar de passerende paarden, die statig en hoog boven haar uittorenen. Op haar hoofd geen dansende vlechtjes zoals je op haar leeftijd zou verwachten, maar plukjes pluizig haar. De slangetjes in haar neus en het door de medicatie bolronde gezichtje bevestigen het beeld. De keiharde realiteit van een doodziek kindje. En natuurlijk mag ze aaien. Ze komt net hoog genoeg om een van de paarden over de borst te strelen. De ouders worden uitgenodigd om mee te gaan naar het losrijdterrein. Of het meisje op het paard zou durven? Natuurlijk durft ze dat! Chique en veilig het cap-hoedje op en tillen maar. Een poppetje van helemaal van niks. En dan... is er dat snoetje. Trots en parmantig en bovenal dolgelukkig! Onbetaalbaar! Het plaatje wordt vereeuwigd met het mobieltje van haar vader. Voor de toekomst...
Bovenstaande is een van de recente momenten met Phaidra, dé Allermooiste.
Jeanelle, mijn jongste dochter, werd in december 2015 lid van het team carrouselrijders, dat shows rijdt met zestien combinaties van Friese paarden. Op dat moment was ze in de gelegenheid om een Fries paard te rijden, ontmoette ze een medelid en zo kwam van het een het ander.
In de zomerperiode trekken ze van evenement naar evenement. Van braderieën tot Outdoor Brabant om het publiek te vermaken met een prachtige kür op muziek. Elke winter wordt er een nieuwe show ingestudeerd. Wordt er voor nieuwe kleding gezorgd en naar sponsoren gezocht. Alles moet er tiptop uitzien!
De trainingen zijn dan ook alles behalve een vrijblijvende bijeenkomst. Er wordt keihard gewerkt om een zo optimaal mogelijke prestatie neer te zetten. Dat is teamwork! Kijken, kijken en nog eens kijken! Naar de ruiters naast je, voor je en dan ook nog het geheel overzien. Fluitsignalen van de voorruiters ondersteunen daarbij op bepaalde momenten het kiezen van de posities. Elke show wordt direct na afloop te paard geëvalueerd. Dat kan er best pittig aan toegaan, maar is een essentieel onderdeel van het gezamenlijke succes.
Bij nieuwe leden is het dan ook van groot belang dat er naast een minimaal dressuurmatig niveau ook sprake is van goed passen in het team. Dat geldt overigens niet alleen voor de ruiter, maar ook voor het paard. Niet elk paard is geschikt om in een grote groep of heel dicht op of naast een ander paard te rijden.
Buiten de combinaties de vele mensen er omheen. Te beginnen bij de eeuwig energieke trainster. Klein van postuur, maar altijd uit volle borst voor de troepen. Familie, vrienden en bekenden om te helpen met het vervoer, het gereedmaken van de paarden, de inwendige mens, het wassen van dekjes, etc. En niet te vergeten de eigenaren die belangeloos hun paard(en) beschikbaar stellen.
Deze zomer werd ingevoerd om bij twee shows op één dag tussen de shows door gezamenlijk te eten. Hamburgers bakken en poffertjes eten. Gezellig! Goed voor de teamspirit! Dagen met dubbele shows zijn sowieso lange dagen. Voorbereiden op stal, reizen, inrijden en showklaar maken, optreden, wachten en opnieuw inrijden en klaarmaken, nog eens optreden, spullen sorteren, stalwaarts reizen, paard vertroetelen en dan eindelijk naar huis om lekker te douchen.
Het betekent ook dat teamsport hard kan zijn. Met de nodige reservecombinaties, waardoor iedereen ook eens een show over kan slaan, houdt dit ook in dat niet iedereen alle dagen in Ahoy kan rijden. Het komen tot de definitieve opstelling voor de verschillende dagen is dan ook een moeilijke beslissing. Deze werd zo lang mogelijk uitgesteld om alle afwegingen goed in beeld te hebben. De conditie van de paarden, ervaring van de ruiters, welk paard kan naast wie en in welke positie spelen daarbij een belangrijke rol. Gelukkig is er binnen die vier dagen voor iedereen voldoende ruimte. De eisen zijn daarbij streng: alle vier de dagen aanwezig zijn en één groom mee. Dus hotelovernachtingen en de paarden vier dagen van huis.
Op het moment van schrijven is het nog vier weken te gaan, maar ondanks dat het best wel heel spannend is, wordt er vooral ook heel erg naar uitgekeken. Paardrijden en carrouselrijden is zó gaaf. Wat je hoopt en waar je het allemaal voor doet: die onbetaalbare momenten!
Mede namens Jeanelle en Phaidra
Over Friezencarrousel Phaidra in aanloop naar Ahoy.
Eerder gepubliceerd op de website van ROS-magazine in september 2017.
"Aaien, aaien!" Mijn blik wordt gelijk getrokken naar het roepende stemmetje. "Aaien!" Om getroffen te worden door een emotionele bliksem. Ik zie een klein meisje opwippen uit haar rolstoel, zo hoog als maar mogelijk is. De handjes uitgestrekt naar de passerende paarden, die statig en hoog boven haar uittorenen. Op haar hoofd geen dansende vlechtjes zoals je op haar leeftijd zou verwachten, maar plukjes pluizig haar. De slangetjes in haar neus en het door de medicatie bolronde gezichtje bevestigen het beeld. De keiharde realiteit van een doodziek kindje. En natuurlijk mag ze aaien. Ze komt net hoog genoeg om een van de paarden over de borst te strelen. De ouders worden uitgenodigd om mee te gaan naar het losrijdterrein. Of het meisje op het paard zou durven? Natuurlijk durft ze dat! Chique en veilig het cap-hoedje op en tillen maar. Een poppetje van helemaal van niks. En dan... is er dat snoetje. Trots en parmantig en bovenal dolgelukkig! Onbetaalbaar! Het plaatje wordt vereeuwigd met het mobieltje van haar vader. Voor de toekomst...
 |
| Onbetaalbaar... |
Bovenstaande is een van de recente momenten met Phaidra, dé Allermooiste.
Jeanelle, mijn jongste dochter, werd in december 2015 lid van het team carrouselrijders, dat shows rijdt met zestien combinaties van Friese paarden. Op dat moment was ze in de gelegenheid om een Fries paard te rijden, ontmoette ze een medelid en zo kwam van het een het ander.
In de zomerperiode trekken ze van evenement naar evenement. Van braderieën tot Outdoor Brabant om het publiek te vermaken met een prachtige kür op muziek. Elke winter wordt er een nieuwe show ingestudeerd. Wordt er voor nieuwe kleding gezorgd en naar sponsoren gezocht. Alles moet er tiptop uitzien!
 |
| Jeanelle met Murano |
De trainingen zijn dan ook alles behalve een vrijblijvende bijeenkomst. Er wordt keihard gewerkt om een zo optimaal mogelijke prestatie neer te zetten. Dat is teamwork! Kijken, kijken en nog eens kijken! Naar de ruiters naast je, voor je en dan ook nog het geheel overzien. Fluitsignalen van de voorruiters ondersteunen daarbij op bepaalde momenten het kiezen van de posities. Elke show wordt direct na afloop te paard geëvalueerd. Dat kan er best pittig aan toegaan, maar is een essentieel onderdeel van het gezamenlijke succes.
Bij nieuwe leden is het dan ook van groot belang dat er naast een minimaal dressuurmatig niveau ook sprake is van goed passen in het team. Dat geldt overigens niet alleen voor de ruiter, maar ook voor het paard. Niet elk paard is geschikt om in een grote groep of heel dicht op of naast een ander paard te rijden.
Buiten de combinaties de vele mensen er omheen. Te beginnen bij de eeuwig energieke trainster. Klein van postuur, maar altijd uit volle borst voor de troepen. Familie, vrienden en bekenden om te helpen met het vervoer, het gereedmaken van de paarden, de inwendige mens, het wassen van dekjes, etc. En niet te vergeten de eigenaren die belangeloos hun paard(en) beschikbaar stellen.
Deze zomer werd ingevoerd om bij twee shows op één dag tussen de shows door gezamenlijk te eten. Hamburgers bakken en poffertjes eten. Gezellig! Goed voor de teamspirit! Dagen met dubbele shows zijn sowieso lange dagen. Voorbereiden op stal, reizen, inrijden en showklaar maken, optreden, wachten en opnieuw inrijden en klaarmaken, nog eens optreden, spullen sorteren, stalwaarts reizen, paard vertroetelen en dan eindelijk naar huis om lekker te douchen.
 |
| Phaidra met een show in St. Oedenrode |
Dit jaar is wel heel bijzonder. Phaidra is gevraagd om op te treden in het voorprogramma van de Spaanse Rijschool in Ahoy Rotterdam van 27 t/m 29 oktober. Op 26 oktober een grote generale repetitie en dan drie dagen op rij een show voor groot publiek voorafgaand aan de meest ultiem geschoolde dressuurrijders. Dat betekent bij alle shows nog meer de puntjes op de i dan anders. Applaus- en vlaggentraining.
Het betekent ook dat teamsport hard kan zijn. Met de nodige reservecombinaties, waardoor iedereen ook eens een show over kan slaan, houdt dit ook in dat niet iedereen alle dagen in Ahoy kan rijden. Het komen tot de definitieve opstelling voor de verschillende dagen is dan ook een moeilijke beslissing. Deze werd zo lang mogelijk uitgesteld om alle afwegingen goed in beeld te hebben. De conditie van de paarden, ervaring van de ruiters, welk paard kan naast wie en in welke positie spelen daarbij een belangrijke rol. Gelukkig is er binnen die vier dagen voor iedereen voldoende ruimte. De eisen zijn daarbij streng: alle vier de dagen aanwezig zijn en één groom mee. Dus hotelovernachtingen en de paarden vier dagen van huis.
Op het moment van schrijven is het nog vier weken te gaan, maar ondanks dat het best wel heel spannend is, wordt er vooral ook heel erg naar uitgekeken. Paardrijden en carrouselrijden is zó gaaf. Wat je hoopt en waar je het allemaal voor doet: die onbetaalbare momenten!
Mede namens Jeanelle en Phaidra
Reacties
Een reactie posten