Zwangerschapsverlof... voor de eigenaar?!

Vrijdagmiddag, tijd voor mijn allereerste borrel op het werk. De borrel werd vooraf gegaan door het maandelijkse 'seminar' waarin twee van mijn collega's een wetenschappelijke presentatie over hun onderwerp hielden. En, omdat het mijn eerste seminar was, had ik de eer een korte presentatie over, jawel, mezelf te houden.

In die presentatie moest het natuurlijk over, naast mijn opleiding en mijn andere hobby stijldansen, over paarden gaan. Ik vertelde over mijn drie lieve dames. En natuurlijk vertelde ik trots dat we in april/mei een veulen verwachten van Kólga.

Na de andere presentaties, gingen we dus nog even borrelen. En daarbij kwam het gesprek al snel op mijn zojuist gegeven presentatie.

'Wat leuk dat je ons op beschuit met muisjes trakteert als je veulen er is!'
Ik lach en antwoord dat een geboorte toch een goede reden is voor een traktatie.
'Bijna net alsof je zelf moeder wordt,' zegt mijn supervisor.
'Nou,' antwoord ik, 'zo voelt het soms wel bijna!'
'Zou je daar ook zwangerschapsverlof voor krijgen?' merkt iemand anders op.
'Nou, iets van een week misschien,' zegt mijn supervisor. 'Zou toch leuk zijn!'

Ik moet lachen. Het idéé! Ik met zwangerschapsverlof terwijl Kólga al het werk moet gaan doen. Dan vervolgt mijn supervisor: 'misschien moet je die echo aan HR laten zien. Dan geloven ze wel dat je zelf zwanger bent. Écht niet dat zij zien dat deze van een paard is!'

Ik moet nog harder lachen. Ik was uiteraard niet van plan te doen alsof ik zelf zwanger ben. Het is fijn om te weten dat een paar dagen vrij nemen als de bevalling nadert, waarschijnlijk geen problemen gaat opleveren. Maar, daar staan natuurlijk wel beschuit met muisjes tegenover ;-)