Outdoor Sunnanvindur: persoonlijke overwinningen
Alweer twee weekenden geleden kwamen Gryla en ik aan de start van Outdoor Sunnanvindur, in Esbeek. Onder begeleiding van mam, mijn beste vriend, en natuurlijk Patrick verscheen ik aan de start, vol ambitie om mijn doelstellingen te behalen. En ondanks dat ik er een aantal niet gehaald heb, ben ik met een heel fijn gevoel thuis gekomen van de wedstrijd. Lees verder voor het verslag.
Maar de grootste overwinning kwam toch eigenlijk op persoonlijk vlak. Waar ik andere wedstrijden erg nerveus was, mensen afkatte en soms door de zenuwen vergat te rijden, was ik deze wedstrijd bijzonder ontspannen. En precies dat, dát was waar ik voor kwam. Dát was ons - mijn - grootste leerpunt. Het voelde als een overwinning dat ik nu mijn kalmte wist te bewaren. Het voelde gewoon goed, daar op Langegracht.
Na de proef had ik dus een super fijn gevoel. Met een gemiddelde van 4.36 mag ik ook over de punten eigenlijk niet klagen. De protocollen van de jury's waren uitgebreid beschreven, waardoor er ook nog eens een hoop te leren viel op deze wedstrijd. Voornaamste punten voor ons blijven de houding, maar met zowel 'gestrekt' als 'te kort' hou ik hoop dat we ook nog wel ergens in het midden uit kunnen komen ;-)
Voor ons een topwedstrijd dus, een mooi punt vanwaar we verder uit kunnen bouwen. Op naar het volgende seizoen!
Dreigende wolken pakten zich samen terwijl ik me voorbereide op de proef. Gelukkig hielden we het droog tijdens het opzadelen en de proef.
In de proef maakte ik bij binnenkomst de fout om Gryla iets te kort te nemen en te veel te drijven. Iets met oude patronen... Hierdoor kwam Gryla helaas wat tegen de hand, ze werd erg kort, en ook aan de takt kreeg ik niet veel meer gesleuteld. Jammer, maar helaas!
Draf reed ik toen op safe. Ik besloot te gaan voor stabiel, wat in Gryla's geval dan meestal uitkomt op 'op de voorhand'. Ook hier dus wat puntjes laten liggen.
In de proef maakte ik bij binnenkomst de fout om Gryla iets te kort te nemen en te veel te drijven. Iets met oude patronen... Hierdoor kwam Gryla helaas wat tegen de hand, ze werd erg kort, en ook aan de takt kreeg ik niet veel meer gesleuteld. Jammer, maar helaas!
Draf reed ik toen op safe. Ik besloot te gaan voor stabiel, wat in Gryla's geval dan meestal uitkomt op 'op de voorhand'. Ook hier dus wat puntjes laten liggen.
Stap was voor ons doen goed. De passen mogen ruimer en de nageeflijkheid meer, maar voor nu was het alles wat we in huis hadden.
Galop was goed. Ze sprong mooi en in een keer goed aan - dat hebben we wel eens anders gezien - en ze bleef mooi vlot doorlopen.
Galop was goed. Ze sprong mooi en in een keer goed aan - dat hebben we wel eens anders gezien - en ze bleef mooi vlot doorlopen.
Maar de grootste overwinning kwam toch eigenlijk op persoonlijk vlak. Waar ik andere wedstrijden erg nerveus was, mensen afkatte en soms door de zenuwen vergat te rijden, was ik deze wedstrijd bijzonder ontspannen. En precies dat, dát was waar ik voor kwam. Dát was ons - mijn - grootste leerpunt. Het voelde als een overwinning dat ik nu mijn kalmte wist te bewaren. Het voelde gewoon goed, daar op Langegracht.
Een fijn gevoel na de proef! |
Na de proef had ik dus een super fijn gevoel. Met een gemiddelde van 4.36 mag ik ook over de punten eigenlijk niet klagen. De protocollen van de jury's waren uitgebreid beschreven, waardoor er ook nog eens een hoop te leren viel op deze wedstrijd. Voornaamste punten voor ons blijven de houding, maar met zowel 'gestrekt' als 'te kort' hou ik hoop dat we ook nog wel ergens in het midden uit kunnen komen ;-)
Voor ons een topwedstrijd dus, een mooi punt vanwaar we verder uit kunnen bouwen. Op naar het volgende seizoen!
Reacties
Een reactie posten