"Het gaat hier niet helemaal goed!"

"Het gaat hier niet helemaal goed!”
Over onaangename verrassingen bij het oppassen op paarden.

Eerder gepubliceerd op de website van ROS-magazine in augustus 2014.

“Mam, wil jij naar Zwitserland bellen? Het gaat hier niet helemaal goed!” Elke keer als iemand aan ons vraagt of we op de paarden willen passen, komt die zin weer bij mij naar boven. En altijd zeggen we ‘ja natuurlijk’, maar lang niet meer zo onbevangen als eerst.

Het verzorgen van andermans dieren gaat gepaard met bewust of onbewust een grote verantwoordelijkheid. Zolang alles goed gaat, is er niets aan de hand, maar o wee als er zich onvoorziene omstandigheden voordoen.

Zo zijn we tijdens een rhino-uitbraak een week lang aan het poetsen, omdat van zes verschillende paardenadressen alle laarzen en jassen in onze hal samenkomen. Is één van onze eigen winters zo streng dat we nauwelijks bij de paarden kunnen komen en moet vanwege de vorst het water voor vijf paarden bij de buren 150 meter verderop gehaald worden. Blijft een paard met een been in het hek vastzitten en wordt door zeer accuraat optreden van Jeanelle en de dochter van de eigenaren het leed beperkt tot een blessure van ‘slechts’ een half jaar.

Gandur

Gevalletje Zwitserland was tot nu toe (kloppen we gelijk af!) wel de meest hilarische. Ik word aan het einde van de middag door Bernette gebeld op mijn werk. De kraan op het weiland bij de verzorg-IJslanders is afgebroken. Het water spuit in het rond en inmiddels staat een groot deel van de wei volledig blank. Samen met Jeanelle en de buurman zijn alle tapkranen in de schuur en in huis uitgeprobeerd, maar aan de watervloed komt maar geen einde. In een vuurrood regenpak -zo laat ik mij later vertellen- probeert de buurman nog om de kraan dan maar zo te repareren, maar de waterdruk is zo hoog dat het alleen maar een dolkomisch plaatje oplevert en verder helemaal niets.


Naar het buitenland bellen lukt niet dus komt die vraag bij mij terecht. Enigszins bezwaard bel ik naar Zwitserland. De eigenaren zijn niet zonder reden naar Zwitserland afgereisd en ik wil ze dan ook zeker niet ongerust maken. De eigenaar weet mij echter al spoedig uit te leggen waar de desbetreffende aftapkraan te vinden is. Enkele minuten later bel ik Bernette om de boodschap door te geven. Ergens tussen de kamer en de keuken bevindt zich in het parket een losse plank. Daaronder zitten drie kranen. De meest linkse zou de redding moeten brengen. Een voor mijn gevoel hele lange tijd hoor ik helemaal niets. Dan een bevrijdend telefoontje met de boodschap dat de beschrijving ‘losse plank’ wel iets explicieter had gemogen. Met z’n drieën over de grond kruipend, werd het desbetreffende plankje(!) uiteindelijk gevonden onder een kast. De reparatie door de buurman was daarna gelukkig een peulenschil.

Litbrá

Inmiddels ben ik heimelijk alweer aan het aftellen. Nog twee dagen.. En nog even duimen... geen telefoontjes naar Zwitserland of waar dan ook...