Mam, ik ben gevallen!

Mam, ik ben gevallen!
Over dat een 100% bom-proof paard niet bestaat.


Eerder gepubliceerd op de website van ROS-magazine in maart 2014.

"Mam, ik ben gevallen! Ik kan niet lopen, mijn broek is kapot, en... mijn paard is weg!" 

Aan deze woorden wordt in familiekring nog vaak gememoreerd.

Ik krijg het telefoontje aan het einde van een zaterdagmiddag. Mijn ouders zijn een weekend op bezoek en mijn vader komt net fris gewassen uit de douche. Ik stel wat vragen en maak een inschatting over wat te doen. Naar een verbouwereerde vader beveel ik: "Meekomen, nú! Ik leg het onderweg wel uit." En zo stappen we samen in de auto. Mijn moeder in opperste verbazing achterlatend.

Bernette met Litbrá

Ter hoogte van het bos vraag ik mijn vader om vast uit te kijken naar een loslopend paard. We zien haar overigens onmiddellijk als we de lange onverharde weg naar de afgelegen huizen inslaan. De chauffeur van een pick-up die daar op dat moment toevallig rijdt, stapt gelijk met mij uit in de wetenschap dat er ergens iets mis is met een gezadeld paard aan de wandel. Ik informeer hem kort en hij stelt voor om het nog steeds verschrikte dier voorzichtig klem te rijden zodat ik haar kan pakken voordat ze de weg kan bereiken. Dat lukt wonderwel snel. Ik neem haar aan de hand mee richting het huis van de eigenaar. Mijn vader heeft inmiddels het stuur van de auto overgenomen en tuft achter mij aan.


Vlak bij het huis zien we van de andere kant uit het bos de beide meiden aan komen. Bernette zwaar leunend op haar zusje. Dat ziet er gelukkig redelijk goed uit. 

Even later bij de eigenaar aan de thee krijgen we het hele verhaal te horen. Beide meiden waren samen een buitenrit gaan maken. Opeens kwam er een jogger uit de struiken. De verzorg-IJslander van Bernette schrikt en stapt de berm in. Daar vliegt plotsklaps een vogel uit en hoppa: Bernette eraf en paard ervan tussen. De verzorg-IJslander van Jeanelle schrikt op zijn beurt van al dit gedoe en gaat -in termen van Jeanelle- aan de kletter. Een eind verderop krijgt ze hem onder controle en keert ze terug naar haar zus. Deze heeft haar been flink geblesseerd, maar lijkt verder oké. Haar paard is echter in geen velden of wegen te bekennen. Evenals overigens de jogger. 

Inmiddels heeft Bernette het bekende telefoontje gepleegd met als eindresultaat het theekransje in de keuken.

Jeanelle met Gandur

Als iedereen enigszins is bijgekomen van de schrik blijkt Bernette niet te kunnen fietsen. Dus springt mijn 80+-vader op haar mountainbike. De broekspijpen van zijn nette broek keurig in de sokken gestoken. Het ontbreken van spatborden zorgt ervoor dat hij zich bij thuiskomst nog een keer moet omkleden.

Het was al een regel, maar sinds dat voorval nog strikter: Altijd... een opgeladen mobieltje mee!

Al zit ik er totaal niet op te wachten nog een keer gebeld te worden met: Mam, ...ik ben gevallen...